"Weet je wat ik vet zou vinden?" vraagt een vriendin aan mijn zoon. "Om een tijdlang in de zending in het buitenland te werken". "Waarom dan?" vraagt mijn zoon terug. "Dan leer je God op een andere manier kennen. Dan maak je wonderen mee en dat versterkt je geloof".
Een zendeling komt vertellen in de kerkdienst. Van de geweldige dingen die zij meemaakt. De kerkgangers hangen aan haar lippen. Wat geweldig!!!
Het is ook geweldig. God werkt in deze wereld op een geweldige manier. Hij is toch geweldig? Maar soms lijkt het erop alsof christenen denken dat God alleen maar geweldig is daar ver weg. Hier dichtbij maak je het blijkbaar niet mee. Gaat het leven zijn gangetje. Is het zo gewoon. Daar ver weg is het avontuur. Daar doet God grote dingen.
Bij mij gaan bij die verhalen de nekharen omhoog. Prachtige verhalen. Met verkeerde gedachten. Het denken gaat uit van een tweedeling. Tussen het "gewone leven" en het "geestelijke leven". Zendelingen leven in een geestelijk leven. Want zij doen hun werk fulltime "voor de Heer". Wie "gewoon werkt" werkt dus slechts parttime voor de Heer of doet Gods werk in vrijetijd.
O ja? Is dat zo? Is alleen het werk dat voor de kerk, gemeente of christelijk werk wordt gedaan werken voor God? Dan betekent dit dat slechts 10 uur van ons wekelijkse leven echt zinvol wordt ingevuld. En de rest is dan tweederangs. Want dat is niet voor de Heer. Het London Institute for Contemporary Christianity in Engeland heeft een mooie slogan bedacht. "Iedere christen is een fulltime werker". Want God heeft ons niet op de wereld gezet om af en toe voor Hem te werken. Hij wil dat wij Hem in ons héle leven volgen. Niet alleen als we naar de kerk gaan. Maar ook als we naar de sportclub gaan. Op kantoor zitten. Gezellig aan de bar zitten. Of onze noodzakelijke inkopen doen.
Discipelschap in ons hele leven. Regelmatig heb ik diepgaande gesprekken gehad op mijn werk. Pastorale gesprekken midden op straat. Of gesprekken van hart tot hart in het wijkcentrum. En wonderen gezien in de wijk. Dan geef ik computerles, doe ik boodschappen of werk ik "gewoon" op het stadhuis. Maar ik weet dat Degene die in mij is niet gewoon is.
Ben ik een griffier? Een wijkwerker? Een computerdocent? Of een buurtpastor? Voor alles ben ik een discipel van Jezus voor het leven. Een fulltime christelijk werker. Midden in de wijk. Midden in de samenleving.
